Στην Ελλάδα έχουμε ακούσει πολλές φορές για την κατσίκα του γείτονα, και ο καθένας από εμάς έχει δώσει τη δική του ερμηνεία, σήμερα λοιπόν θα δανειστώ αυτή την παραβολή έτσι ώστε να καταλάβουμε το ρόλο της εστίασης στη ζωή μας. Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι ή κατσίκα στην οποία αναφερόμαστε είναι ένα ζώο δυναμικό, σωματώδες, ενεργητικό, παιχνιδιάρικο αγαπά τον ιδιοκτήτη του και αφήνει το γάλα της σε αφθονία. Άρα ως κατσίκα θα ορίσουμε την ευδαιμονία που βιώνει ένας άνθρωπος σε έναν ή ακόμα και σε περισσότερους τομείς της ζωής του. Υπάρχει όμως και ένας γείτονας στο απέναντι σπίτι, που όλη τη μέρα κοιτάζει την δική του κατσίκα ένα ζώο αδύναμο, με χαμηλά ποσοστά ενέργειας, που δεν πλησιάζει τον ιδιοκτήτη του και του αφήνει ελάχιστο γάλα. Ο γείτονας όλη την ημέρα κοιτά την κατσίκα του γείτονα του και αναρωτιέται γιατί εκείνη ευδαιμονεί και όχι η δική μου; Κοιτά όλο και περισσότερο την κατσίκα του γείτονα του ευελπιστώντας να σταματήσει να αναπτύσσεται. Τι κάνει λοιπόν εστιάζει όλη του την προσοχή στην ευδαιμονία της κατσίκας του γείτονα του αντί να κοιτά τη δική του, με αποτέλεσμα να σταματά να προσέχει το δικό του ζώο, να μην το ταΐζει όπως πρέπει, να μην καθαρίζει συχνά το νερό του να μην το βγάζει τακτικά έξω και να μην της αφήνει καθόλου ελευθερία με αποτέλεσμα το ζώο να παραπονιέται και να αποδίδει όλο και λιγότερο γάλα, και όσο λιγότερο γάλα αποδίδει το ζώο τόσο μεγαλώνει η γκρίνια του γείτονα. 
Στον αντίποδά τώρα ο άλλος γείτονας, προσέχει και αγαπά την κατσίκα του, την ταΐζει πολλές φορές μέσα στη μέρα, της αλλάζει συχνά το νερό, την μεταφέρει κ σε άλλα χωράφια για να βοσκίσει και να κινηθεί στο καθαρό χορτάρι, φέρνει ειδικούς για να τη δουν και να επιβεβαιώσουν τη βιωσιμότητα της και την υγεία της, αγοράζει πρόσθετο φαγητό, επενδύει στο ζώο του και κάνει ότι μπορεί καλύτερο για να είναι δυνατό, με αποτέλεσμα η κατσίκα να του δίνει το γάλα της σε αφθονία! Βλέπουμε λοιπόν έναν άνθρωπο που εστιάζει στην έλλειψη και έναν άνθρωπο που εστιάζει στη δράση. Τι ωθεί τον κάθε άνθρωπο να εστιάσει, όπου εστιάζει, βρίσκεται στο αξιακό του σύστημα και στα πιστεύω του, τομείς που εντοπίζουμε μέσα από τις coaching συναντήσεις. Ακόμα και αν οι ευχές του πρώτου γείτονα πιάσουν και κάτι αρνητικό συμβεί στη κατσίκα βλέπουμε το δεύτερο γείτονα, παρά τη θλίψη του, να έχει βρει τον τρόπο πώς να κάνει ολόκληρο κοπάδι να ευδαιμονήσει.
Στην Ελλάδα έχουμε ακούσει πολλές φορές για την κατσίκα του γείτονα, και ο καθένας από εμάς έχει δώσει τη δική του ερμηνεία, σήμερα λοιπόν θα δανειστώ αυτή την παραβολή έτσι ώστε να καταλάβουμε το ρόλο της εστίασης στη ζωή μας. Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι ή κατσίκα στην οποία αναφερόμαστε είναι ένα ζώο δυναμικό, σωματώδες, ενεργητικό, παιχνιδιάρικο αγαπά τον ιδιοκτήτη του και αφήνει το γάλα της σε αφθονία. Άρα ως κατσίκα θα ορίσουμε την ευδαιμονία που βιώνει ένας άνθρωπος σε έναν ή ακόμα και σε περισσότερους τομείς της ζωής του. Υπάρχει όμως και ένας γείτονας στο απέναντι σπίτι, που όλη τη μέρα κοιτάζει την δική του κατσίκα ένα ζώο αδύναμο, με χαμηλά ποσοστά ενέργειας, που δεν πλησιάζει τον ιδιοκτήτη του και του αφήνει ελάχιστο γάλα. Ο γείτονας όλη την ημέρα κοιτά την κατσίκα του γείτονα του και αναρωτιέται γιατί εκείνη ευδαιμονεί και όχι η δική μου; Κοιτά όλο και περισσότερο την κατσίκα του γείτονα του ευελπιστώντας να σταματήσει να αναπτύσσεται. Τι κάνει λοιπόν εστιάζει όλη του την προσοχή στην ευδαιμονία της κατσίκας του γείτονα του αντί να κοιτά τη δική του, με αποτέλεσμα να σταματά να προσέχει το δικό του ζώο, να μην το ταΐζει όπως πρέπει, να μην καθαρίζει συχνά το νερό του να μην το βγάζει τακτικά έξω και να μην της αφήνει καθόλου ελευθερία με αποτέλεσμα το ζώο να παραπονιέται και να αποδίδει όλο και λιγότερο γάλα, και όσο λιγότερο γάλα αποδίδει το ζώο τόσο μεγαλώνει η γκρίνια του γείτονα. 
Στον αντίποδά τώρα ο άλλος γείτονας, προσέχει και αγαπά την κατσίκα του, την ταΐζει πολλές φορές μέσα στη μέρα, της αλλάζει συχνά το νερό, την μεταφέρει κ σε άλλα χωράφια για να βοσκίσει και να κινηθεί στο καθαρό χορτάρι, φέρνει ειδικούς για να τη δουν και να επιβεβαιώσουν τη βιωσιμότητα της και την υγεία της, αγοράζει πρόσθετο φαγητό, επενδύει στο ζώο του και κάνει ότι μπορεί καλύτερο για να είναι δυνατό, με αποτέλεσμα η κατσίκα να του δίνει το γάλα της σε αφθονία! Βλέπουμε λοιπόν έναν άνθρωπο που εστιάζει στην έλλειψη και έναν άνθρωπο που εστιάζει στη δράση. Τι ωθεί τον κάθε άνθρωπο να εστιάσει, όπου εστιάζει, βρίσκεται στο αξιακό του σύστημα και στα πιστεύω του, τομείς που εντοπίζουμε μέσα από τις coaching συναντήσεις. Ακόμα και αν οι ευχές του πρώτου γείτονα πιάσουν και κάτι αρνητικό συμβεί στη κατσίκα βλέπουμε το δεύτερο γείτονα, παρά τη θλίψη του, να έχει βρει τον τρόπο πώς να κάνει ολόκληρο κοπάδι να ευδαιμονήσει.Αν φέρεις αυτή τη μεταφορά στη ζωή σου και με απόλυτη ειλικρίνεια τι θα απαντούσες στην ερώτηση που εστιάζεις;
