Φοβάσαι όντως η συνήθισες να φοβάσαι;
Πως θα περιέγραφες το συναίσθημα του φόβου;; ξεκινά σαν ένα μικρό τρέμουλο, μία εσωτερική αναταραχή, που μετατρέπεται σε ένταση, και γίνεται άγχος όσο κατευθύνεσαι προς το μέρος, που θεωρείς ότι προέρχεται η απειλή, τo άγχος και το τρέμουλο μεγαλώνει γίνεται όλο και μεγαλύτερο, τρέμουν πόδια και χέρια και αισθάνεσαι να θέλεις να σταματήσεις, να κοκαλώσεις να ακινητοποιηθείς στην θέση σου και να πατήσεις παύση σε αυτό που πάει να συμβεί και όσο η παύση δεν έρχεται το τρέμουλο η εσωτερική κινητοποίηση όλο και μεγαλώνει!
Αυτή η άβολη και άλλοτε αποπνιχτική αίσθηση ονομάζεται φόβος την οποία κάποιες φορές την ξεπερνάς και κάποιες φορές σε καθηλώνει, μη αφήνοντας κάποιον να περάσει σε δράσεις που επιθυμεί να αναλάβει, και σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει ακόμα και λιποθυμία η κρίση πανικού, τότε βέβαια χρειάζεται να δούμε τον ανάλογο ειδικό.
Υπάρχουν και οι φοβίες, που αρκετές φορές μπερδεύονται με το φόβο ως φοβία ορίζεται το αίσθημα της απειλής για καταστάσεις όμως που δεν μας απειλούν πραγματικά, όπως για παράδειγμα το να μην κάνω κάποια κίνηση προς τα εκεί που θέλω για να μην απορριφθώ η να μην αποτύχω.
Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα που θέλει να υποδηλώσει ένα επερχόμενο κίνδυνο, πραγματικό ή πλασματικό.
Ο σκοπός του λοιπόν είναι να μας προστατεύσει. Ο φόβος κρατά τα έρμα λέει ο λαός μας. Από τι όμως να μας προστατεύσει;
Σύμφωνα με έρευνες, που έγιναν το 1960 έδειξαν ότι γεννιόμαστε μονάχα με δύο φόβους ,το φόβο της πτώσης που είναι ενστικτώδης και απαραίτητος για την επιβίωση όλων των πλασμάτων.
και τον φόβο των δυνατών κρότων, ο οποίος σύμφωνα με τους νευροεπιστήμονες προκαλεί ενστικτώδη αντίδραση. Αν όμως ανοίξεις το διαδίκτυο και ψάξεις ή μιλήσεις με ειδικούς θα ακούσεις για 100δες φόβους! Σύμφωνα με την ίδια έρευνα όλα τα υπόλοιπα είναι αποτελέσματα του περιβάλλοντος του οποίου κάποιος άνθρωπος ζει!
Δηλαδή όλοι οι υπόλοιποι φόβοι είναι επίκτητοι τους μαθαίνουμε από το περιβάλλον μας, η τις εμπειρίες μας, κατά τη διάρκεια της ζωής, οικογένεια, εργασία, σχέσεις και άλλοι τομείς της ζωής μας, κανένα παιδί δεν γεννιέται με το φόβο να μιλήσει μπροστά σε κόσμο, με το φόβο να ακουμπήσει κάποιο έντομο, ή με το φόβο να επικοινωνήσει με άλλους ανθρώπους, να οδηγήσει, ή οτιδήποτε άλλο όλα αυτά μαθαίνονται από το περιβάλλον και τις εμπειρίες, κατά τη διάρκεια της ζωής του και όσο μεγαλώνει και εστιάζει σε αυτούς τους φόβους,, με τις συμπεριφορές του τους ενισχύει και φυσικά τόσο και εντείνεται το συναίσθημα αυτό!
Άρα στην πραγματικότητα μαθαίνουμε σε ένα περιοριστικό τρόπο σκέψης, συνηθίζουμε να εστιάζουμε σε αυτό και όσο μεγαλώνουμε το θεωρούμε οικείο, με αποτέλεσμα να υιοθετούμε ένα σύνολο της συμπεριφοράς μας να φέρνει ξανά και ξανά μη επιθυμητά αποτελέσματα. Ας δούμε τον άνδρα , που του αρέσει μία κοπέλα όμως ποτέ δεν της μιλά η δεν τολμά να της ζητήσει ραντεβού μια και φοβάται να μην απορριφθεί, μια και στο παρελθόν σε μία παρόμοια κατάσταση κάποια κοπέλα τον απέρριψε. Με αποτέλεσμα ακόμα και αν αναλάβει τη δράση όλες οι πράξεις και το σύνολο της συμπεριφοράς του να λειτουργούν γύρω από το φόβο του με αποτέλεσμα να συμπεριφέρεται ανάλογα και ακόμα και αν αρέσει στην κοπέλα να απορριφθεί, λόγω της συμπεριφοράς του.
Τι μπορείς να κάνεις; αρχικά να αναλάβεις την ευθύνη, να αναγνωρίσεις τι σου πυροδοτεί το άβολο συναίσθημα, είναι όντως φόβος ή είναι κάτι άλλο και να αποδεχτείς! Ναι είναι εκεί και είναι άβολο και δεν σου επιτρέπει να προχωρήσεις σε πράγματα που θέλεις! Για να γίνει η οποιαδήποτε αλλαγή βασική προϋπόθεση είναι η αποδοχή μιας μη λειτουργικής κατάστασης!
Το συναίσθημα αυτό τι εμπειρίες σου έχει στερήσει ως τώρα;
Αναρωτήσου θα συνεχίσεις να επιτρέπεις σε αυτό το συναίσθημα να σου στερεί τις εμπειρίες που επιθυμείς να ζήσεις;
Είναι ρεαλιστικός ο φόβος σου; Δηλαδή όντως φοβάσαι ή είναι κάτι άλλο; αν για παράδειγμα απορριφθείς, ποιο είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί; είναι τόσο κακό να μην πάρεις ένα τηλέφωνο από έναν άνθρωπο, η να μην θέλει να βγει μαζί σου; Ποια η επίπτωση που μπορεί να έχει στη ζωή σου μελλοντικά;
Είναι όντως φόβος ή ένα μοτίβο συμπεριφοράς το οποίο έχεις μάθει να λειτουργείς και αισθάνεσαι άνετα και οικεία με αυτό; Και ίσως σε έχει εξυπηρετήσει ως τώρα στο παρελθόν!
Δηλαδή χρειάζεται να αρχίσεις να εστιάζεις στον εαυτό σου, να παρατηρείς τις ενέργειες σου και τον τρόπο σκέψης σου, να αναγνωρίσεις τι σου δημιουργεί τα κρατήματα και τους περιορισμούς και να επιλέξεις μικρά μικρά βηματάκια για αρχή προς την συνήθεια που επιθυμείς να αλλάξεις!
Υπάρχουν φυσικά και οι περιπτώσεις που ίσως να μην έχεις προετοιμαστεί επαρκώς για μία ενέργεια που θα ακολουθήσει.
Τότε χρειάζεται να αναρωτηθείς σε ποιο τομέα χρειάζεται η προετοιμασία για μία ενέργεια που πρόκειται μελλοντικά να λάβει χώρα; αν για παράδειγμα φοβάσαι να μιλήσεις μπροστά σε κοινό, μήπως χρειάζεται να προετοιμαστείς καλύτερα και αυτό που σου δημιουργεί το εσωτερικό στρες είναι η κακή προετοιμασία και όχι ο φόβος;
Η καλύτερη απάντηση στον περιορισμό, είναι να τον αναγνωρίσεις, να τον κοιτάξεις στα μάτια και να αποδεχτείς ότι βρίσκεται εκεί, σε δεύτερο χρόνο να βρεις μια δυο μικρότερες ενέργειες που θα κάνεις και θα σε φέρουν ένα βήμα πιο κοντά στον τρόπο σκέψης που επιθυμείς να ξεπεράσεις!
Πωλίνα Πατεράκη
Personal Development & Executive Coach
